Onze kinderen zijn de appeltjes die uit onze boom vallen.. Ze leren en kopiëren van ons. Maar ze nemen ook onze gevoelens feilloos waar en nemen deze ook over. Dat werkt door op een diep vaak onbewust niveau. Wanneer je diep van binnen een emotie voelt, maar deze nog niet erkend of geuit hebt.. zie je deze vaak terug in het gedrag van je kind. Vooral hooggevoelige kinderen zijn hier een ster in :)
Dit heet spiegelen..
Soms is het moeilijk om in de spiegel te kijken bij je eigen kind. En soms is het ook lastig om te zien dat het een spiegel is.. omdat je kind met zijn gedrag je precies raakt in een gevoelige snaar. Ook dit hoort bij spiegelen. En het heeft een hele mooie functie..
Een persoonlijk voorbeeld..:
Laatst had mijn zoontje van 5 een erg lastige fase.. hij luisterde echt totaal niet naar me. Alles wat ik hem vroeg, hoe ik het ook vroeg; hij gehoorzaamde niet. Hij was boos, dwars en wilde alleen doen wat hij zelf wilde. Hij was daar behoorlijk koppig in. Als ik hem vroeg wat er aan de hand was, zei hij alleen maar; ik wil gewoon zelf weten wat ik wil doen.
Ik was ten einde raad.. Totdat ik in de spiegel keek en zijn gedrag vertaalde.. een kindertolk collega hielp me daarbij. Want het is zo moeilijk om te zien bij je eigen kind.
Mijn zoon vertelde me met zijn gedrag:
Ik luisterde niet genoeg naar mezelf.. ik voelde me niet gehoord in mijn gevoel. ik deed niet wat ik voelde en wat ik eigenlijk zou willen doen. Ik moest van mezelf teveel gehoorzamen en alles doen zoals het hoort. En daar had ik geen zin meer in. Ik baalde enorm van alle opgelegde regeltjes in de maatschappij. En daarnaast mijn eigen opgelegde regeltjes en hoge verwachtingen van mezelf als moeder. Ik voelde zo geen bestaansrecht. En voelde me niet vrij. Ik stopte mijn werkelijke gevoel weg, hield mezelf in, en hield mijn hoofd boven water in de overleefstand om maar aan alle regeltjes te voldoen... maar was daar onbewust erg gefrustreerd over.
Dat spiegelde hij! Het werd me heel duidelijk..
Ik was niet helemaal in verbinding met mijzelf en mijn gevoel dus. En wanneer je die verbinding niet helemaal hebt, gaat je kind je door zijn gedrag dat gevoel laten zien.. tot dat je er verbinding mee kunt maken. Kinderen roepen dus om de verbinding aan te blijven gaan met je gevoel en jezelf. dat is het enige dat kinderen willen.. dat is de functie van spiegelen.
Vanaf het moment dat ik mijn gevoel helemaal erkende en doorvoelde.. was mijn kind gelijk ontspannen, tevreden en weer de liefste van de wereld..
Wat een mooie leraar in verbinding blijven maken met mezelf, zelfliefde en vrijheid.. 🙏❤️
Liefs Anne